Het verhaal van Victoria de vlinder
Er was eens een prachtige vlinder in Moergestel in het parkje “Bij Ons Buiten”. Het was de koningin onder de pages en van haar soort leefden er maar heel weinig in dit dorp. Maar ze had geluk en kwam een leuke vlinderprins tegen. Ze was nog heel gelukkig en droomde nog van haar vriendje waar ze nog geen uur geleden fijn had gedanst. Ze hadden om elkaar heen gebuiteld en hij had haar eitjes bevrucht. Nu had hij haar weer verlaten en ging zij een goed plekje uitzoeken voor de eitjes. En kijk eens, daar lag een heel veld met zomerbloeiende veldbloemen en worteltjes. Dat was perfect voor haar kroost dacht ze. Ze fladderde er naar toe en begon met het leggen van haar eitjes. Ze zocht voor elk eitje een mooi blaadje uit en toen was ze tevreden en liet ze de eitjes met een gerust gevoel achter. Nee, vlindermoeders krijgen niet de kans om voor hun kinderen te zorgen want ze leven maar een paar weken. Het ging goed met de eitjes en toen het voorjaar was kwamen ze uit. Prachtig waren de rupsjes, fel groen met oranje en zwarte stipjes.
De kleine rupsjes aten het ei schilletje op en genoten daarna van de blaadjes van de planten. Ze groeiden flink en elke keer hadden ze een ander jasje nodig. Maar oh jé, wat een pech, daar kwam een vogel aan en die vond de rupsjes erg lekker. Oh nee! De helft van de rupsjes werd opgegeten. Wat een ramp!
Victoria en haar overgebleven broertjes en zusjes waren verdrietig. Toch hadden ze geen tijd om lang te treuren. Ze moesten eten en begonnen te groeien als kool. Ze waren helemaal voldaan en trokken hun laatste jasje uit. Ze verstopten zich in een coconnetje. Stel het je maar voor alsof jij helemaal in een dekentje zit. Zo konden de rupsen de winter doorkomen.
Niet alleen de rupsen waren goed gegroeid ook de planten en wortels groeiden verder. Het werd tijd voor de boer om die uit de grond te halen. Help hoe moet het nu met dat coconnetjes?
We weten niet wat er met de broertjes en zusjes is gebeurd maar Victoria kwam bij de groenteboer terecht. En de groenteboer bracht een bos worteltjes naar de scouting in Moergestel. Daar was een leidster van de welpen die klaar stond de worteltjes samen met de kinderen schoon te maken.
Je raadt het al! In die bos worteltjes daar zat het coconnetje met Victoria. De leidster en de kinderen ontdekte de pop (zo noemen we een rups in zijn coconnetje). Ze dachten heel hard na wat ze daar nu mee aan moesten want ze wisten wel dat daar een wonderschone vlinder uit moest komen. Weet je wat, bedacht de leidster, ik stop hem in een potje. De kinderen van de scouting waren ook heel enthousiast en zo kwam Victoria in haar coconnetje terecht in het lokaal. Heerlijk warm was het in het lokaal, het leek wel lente. Victoria kreeg haast om uit de cocon te kruipen. Veel te vroeg natuurlijk. Buiten was het nog hartstikke koud. Pas op Victoria dan zijn er nog geen andere vlinders buiten.
Maar Victoria was niet meer te houden, zij kwam uit haar coconnetje als een prachtige vlinder. Een Koninginnenpage. Omdat ook de leidster wel snapte dat er nu geen vriendje zou zijn voor Victoria liet ze haar los in het lokaal. Dat was leuk. Victoria had de tijd van haar leven. Ze zat op de schouders van haar en op de vele kinderhandjes. Ze speelde mee in de poppenhoek en fladderde blij en zoveel als ze kon.
Helaas komt aan elk sprookje een einde. Jullie hebben al gehoord dat vlinders niet zo lang leven. Ook Victoria leefde maar 2 weken. Twee hele fijn weken. Toen was het voorbij. De kinderen en de leidster waren verdrietig maar ze hadden veel mooie herinneringen aan Victoria. En Victoria …… Victoria was zo mooi dat ze een speciaal plekje heeft gekregen in Museum Klok & Peel. Samen met haar pop aan het wortelblaadje.
Extra
De Koninginnenpage staat symbool voor schoonheid en vrijheid en zij aanwezigheid wordt vaak geassocieerd met geluk. Het zien van een Koninginnenpage in de natuur is een betoverende ervaring en een herinnering aan de pracht van de biodiversiteit in de wereld.
Sprookje herschreven:
Naar aanleiding van een bezoeker van ons parkje, Nico de Bruin, die de foto van de Koninginnenpage in de tekst heeft gemaakt, en het bezoek door mij Peter van de Wouw, beheerder Parkje “Bij Ons Buiten”, heb ik de tekst van dit sprookje herschreven die komt uit de rondleiding van het Museum Klok & Peel in Asten. Aangezien deze Koninginnenpage een zeldzame vlinder is en wij heel blij zijn dat hij hier rondvliegt.
